لوئیس هاین «عکاس مستند اجتماعی»
لوئیس هاین متولد ۱۸۷۴ از عکاسان آمریکایی پیشرو در زمینه عکاسی مستند اجتماعی است علاوه بر عکاسی، به تدریس جامعه شناسی در دانشگاه کالیفرنیا اشتغال داشت ، وی از زندگی مهاجران فقیر، کارگران ، معدنچیان زغال سنگ پیتسوبورگ و کودکان کار عکاسی می کرد.در سال ۱۹۱۱ کارمند عکاس کمیته ملی کارگران خردسال بود و عکس هایی از بهره‌کشی هولناک از بچه‌ها تهیه کرد،هاین همچنین عکاس صلیب سرخ آمریکا در جنگ جهانی اول بود.
لوئیس یک کارگر سابق بود که از طریق عکاسی مستند تا دانشگاه و کسب مدرک جامعه‌شناسی پیش رفت؛ از روش انتخابی حکومت آمریکا که رفاه شرکت‌ها را نسبت به رفاه مردم ارجح می دانست، بیزار بود.
سال ۱۹۰۸ معلمی خود را رها کرد تا به صورت عکاس مستند تمام وقت درآید؛ زمانی که استفاده از یک ویدیوکمرا و ابزار فلش پودری را آموخته بود.
هاین شروع به عکاسی از ده‌ها هزار نفری کرد که به دنبال سرزمین موعود در آن زمان وارد آمریکا می شدند. مهاجرانی که اغلب با کار بی پایان کارخانجات به بیگاری مشغول بودند و در زاغه زندگی می کردند. خیلی زود به استخدام کمیته ی ملی کارگران خردسال (NCLC) درآمد.
در آن زمان حدود ۱٫۷ میلیون بچه در کارخانه‌ها مشغول کار بودند اغلب او به‌شکل مخفیانه یک کارخانه را با یک دوربین روی دست گرافلکس پنهان شده در یک ظرف نهارخوری عکاسی می‌کرد. وی کار خود را تا دهه ۱۹۳۰ ادامه داد تا سرانجام یک قانون مرکزی فدرال علیه کار سخت کودکان به تصویب رسید.
با شروع قرن بیستم، حمایت از کودکان کار در آمریکا هنوز باب نشده بود و قوانینی که به این مسأله بپردازد یا خیلی کم بود یا اصلا وجود نداشت، این در حالی بود که کودکان در مزارع، نیروی کار به حساب می‌آمدند و سطح آگاهی بسیار پایین بود.
در سال ١٩٠٨لوئیس هاین ، کمیته ملی کودکان کار را تاسیس کرد، تا وضعیت کودکان و محل کارشان را به شکل مستند ثبت کند.
تمرکز او بر ثبت تصاویر کارگران کودک معدن، آسیاب، پنبه‌چین، سیگار‌پیچ، روزنامه‌فروش، صدف‌فروش، معدنچیان نوجوان و کارگران کارخانه‌ها باعث شد توجهات به این موضوع جلب شود و اصلاح‌طلبان نیز برای بالا بردن سطح آگاهی افراد از این تصاویر استفاده کردند و قانونگذاران را به حفظ حقوق کارگران کودک و جلوگیری از بیگاری کشیدن از آنها ترغیب کردند.
پس از تلاش‌های مداوم در کمیته ملی کودکان کارگر (NCLC) ، پیش‌نویس قوانین کار کودکان نوشته شد که تا امروز در این سرزمین مانده است و استخدام کودکان زیر ١٨سال را ممنوع اعلام می‌کند.
او به‌خاطر فعالیت‌هایش در این حوزه لقب‌هایی چون «روزنامه‌نگار افشاگر» یا «وجدانی با یک دوربین» به او دادند.هاین تصویر کودکان پیک پیام‌رسان را در هارت فورد ثبت کرد که یک شب در میان تا ساعت ١٠شب مشغول کار بودند.
او چشم‌های خسته لوئیس هاین برچ، پسرک روزنامه‌فروش ١٢ ساله را نشان داد که در یکی از روزهای ماه می ١٩١٠ در گوشه خیابان ایستاده آن روز او گفته بود که به تازگی روزنامه‌فروشی را شروع کرده و روزی ١٠سنت مزد می‌گیرد.
پدرش فوت کرده بود و لوییس روزنامه‌فروشی می‌کرد تا به مادر بیوه‌اش کمک کند. او هر شب تا ساعت ١٢:٣٠ بیرون می‌ماند و برادرش را همراهی می‌کرد، استنلی که پیک بود می‌ترسید شب‌‌ها تنها در خیابان باشد.
در دهه ۲۰، هاین دوباره برای کار به جزیره الیس بازگشت و پروژه های گوناگونی را برای نشریات و سازمانهای مختلف اجرا کرد . او همچنین پروژه های تجاری زیادی در دست داشت و در سال ۱۹۲۴ ،کلوپ مدیران هنر نیویورک مدال افتخاری را جهت برگزاری نمایشگاه “هنرهای تبلیغاتی ” به او اهدا کرد .
در سال ۱۹۳۱ بزرگ ترین نمایشگاه آثار او در ” موزه هنرهای یانکرز” به معرض نمایش در آمد . مدت کوتاهی پس از آن در ۱۹۳۲ کتاب ” مردان در کار ” چاپ شد. پس از مرگ او در سال ۱۹۴۰، فرزند او کوریدون هاین ،عکس ها و نگاتیوهای او را به مؤسسه فوتولیک اهدا کرد .
بیشتر بخوانید
گردآوری و تنظیم : لیلا سلیمانی
