بیان اکبر عالمی روان و نافذ بود
دکترامیرحسن ندائی از اکبرعالمی می گوید
دکترامیر حسن ندائی کارگردان , تهیه کننده(سینما) ,پژوهشگر و عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس دانشکده هنر که سی سال سابقه شاگردی و همکاری با اکبرعالمی را داشته است,
با خبرنگار باشگاه عکاسان جوان گفت و گو کرد. دکترامیرحسن ندائی اینگونه آغاز کرد: متاسفانه در عرصه هنر انسان بزرگی را از دست داده ایم وبه همه کسانی که از شاگردان و دوستداران او بودند تسلیت عرض می کنم.جای تاسف است که نسل آینده اقبال شاگردی استاد عالمی را نداشتند و و تنها منابع آنها کتابها و آثار استاد می باشد
وی ادامه داد : اگرچه سینما و عکاسی زمینه های تخصصی به نظر می رسند اما قاعده حرفه ای آن اینست که ، بدون شناخت سایر هنرهاحضور در این گستره مهم به کل و در واقع بی معنا است.همانطور که بزرگترین عکاسان و سینماگران جهان در تاریخ تنها به آموختن سینما و عکاسی اکتفا نکردند و برای موثر بودن و ماندگار شدن آثار خود دانش نسبت به هنرهای دیگر را ضروری می دانستند دکتراکبرعالمی نیز ازهمین تباربوده است و ایشان نه تنها در رشته های سینما و عکاسی سرآمد بود بلکه درعرصه های دیگری مانند انیمیشن و شناخت سایر هنرهای موسیقی ,شعر وادبیات و نقاشی نیز سرآمد بود.
ندایی گفت : دکتراکبرعالمی در سال های پایانی پنجاه قبل از انقلاب کارش را در لابراتوار وزارت فرهنگ و هنر آن زمان زیر نظر کارشناسان فرانسوی و امریکایی که در ایران بودند آغاز کرد و تمام تجاربی که یک نفر نیاز داشت در این حوزه ها بداند از این افراد کسب کرد و در نهایت این تجارب را با تحصیلات آکادمیک دانشگاه “در حوزه های مختلف ” را با یکدیگر در آمیخت
ندائی اضافه کرد :تحصیلات اولیه استاد در مقطع کارشناسی زبان انگلیسی بوده است و بعدها وارد حوزه سینما شد.بعد از انقلاب و خروج مستشاران وکارشناسان فرانسوی و امریکایی از ایران , آقای عالمی اصلی ترین فردی بود که در این زمینه ها آموخته بود و می توانست آن ها را مدیریت کند و به همین دلیل او سال ها مدیریت ابتدا لابراتوار وزارت فرهنگ و ارشاد و سپس صدا و سیما را به عهده داشت.
در این زمان آثار بسیار درخشانی را انجام داده است چه به شکل تصویر و چه به صورت مکتوب .او دهها مقاله در ارتباط با عکاسی و سینما تالیف کرده است.کتابهایی مانند تمهیدات سینمایی نوشته است و سالهای سال به عنوان مرجع ترین کتاب در مورد حقه های سینمایی است که در دوران آنالوگ استفاده می شد وهمچنان مورد استفاده است.کتاب هایی بنام ظهور و مبادی عکاسی همچنان به عنوان مناع اصلی این حرفه نوشته اوست.
ندایی خاطرنشان کرد :استاد عالمی فیلم ساز برجسته ای در زمینه مستند صنعتی بود و از سینمای مستند صنعتی برای معرفی صنعت ایران به جهان استفاده می کرد ، اوبجز زبان فارسی که زبان مادریش بوده است زبان های انگلیسی فرانسه و عربی را نیز کاملا مسط بوده و فیلم هایش به زبان های مختلف بسیاردرخشان است.
ندائی تاکید کرد :افتخار می کنم که سی سال تجربه شاگردی و همکاری با استاد را داشته ام و او همیشه و در همه حال سعی می کرد آموزش دهد.سال گذشته فیلم مستندی از او تهیه کرده ام و در همین دوران گفته ها و ناگفته هایی را به من آموخت و تلاش کرد آن ها را در فیلمی که می سازم منتقل کنم.عالمی فردی بود که از ثانیه های زندگیش به درستی استفاده کرد و قدر لحظات را به خوبی می دانست.
اکبرعالمی در ۷۵ سالگی سرشار از انرژی بود. انرژی و بیان بسیار روان نافذ و قوی داشت که سبب می شد همه تحت تاثیر صحبت های او شوند ، چند روز قبل از بستریش در بیمارستان ما جلسه ای باهم داشتیم و وقتی مطلع شدم در بیمارستان بستری شده است بسیار متعجب شدم.
ندایی به نقل از دکتر اکبرعالمی می گوید : در آثار بعضی از هنرمندان جوان جای خالی “بنیان های اندیشمندانه ” حس می شود.او تاکید می کرد این بنیان ها به دست نمی آید مگر با پیدا کردن “شناخت و بدست آوردن جهان بینی”.جهان بینی به دست نمی آید مگر با ورود به هنرهای دیگرو شناخت آن هنرها.نقاشی حدود سی هزار سال در خدمت بشراست و عکاسی و سینما حدودا صدوپنجاه سال عمردارند و در مقابل هنری مانند نقاشی هنری نونهال محسوب می شوند و از این جهت برای کامل شدن به دانش هنرهای دیرینه ای مانند نقاشی نیازمند هستند.
دکترامیر حسن ندائی به نقل از استادش ادامه داد: دکتر اکبرعالمی افرادی که در حوزه هنرفعالیت می کردند را به سه گروه تقسیم می کرد.گروهی که هنرور هستند مانند “پیشه ور”کسانی که تولید انبوه می کنند گروه دوم “هنرورز” کسانی که علم کاربا انواع تکنولوژی ها را می دانند و گروه سوم “هنرمند “هستند که این افراد دو ویژگی گروه های قبلی را بعلاوه ” اندیشه ” دارند.
اکبرعالمی “عکاس ، مدرس سینما” که همزمان با ساخت فیلم مستند در بیمارستان به بیماری کرونا مبتلا شده و از ۱۰ مهرماه در بیمارستان بستری شده بود و ۲۲ مهر۱۳۹۹ در سن هفتادوپنج سالگی درگذشت.
خبرنگار : فاطمه عابدی
بیشتر بخوانید