یوسف کارش «عکاس برجسته پرتره»
یوسف کارش از مشهورترین عکاسان جهان است که به سبب سبک خاصش در عکاسی از شخصیت های بزرگ فرهنگی ، هنری و سیاسی دنیا شهرتی عالم گیر یافته است.تصاویر او از چهره ها در عین سادگی ، ارتباطی تام و تمام با نوع کار زندگی سوژه (مدل) دارد.
عامل تردیدناپذیر درعکسهای یوسف کارش ، شناخت درست او از شخصیت(مدل) است . او با عنایت و آگاهی نسبت به نوع کار ، تفکر و جایگاه مدل تصویراو را می گرفت .
یوسف کارش در۲۳ نوامبر ۱۹۰۸ میلادی در شهری به نام ماردین در منطقه جنوب شرقی ترکیه بدنیا آمد. در سن ۱۴ سالگی، به دنبال قتل عام مردم ارمنستان به همراه خانواده اش به طرف سوریه گریخت .
دوسال بعد پدر مادرش او را نزد عمویش در کانادا فرستادند عموی او با دید استعدادش او را نزد جانگارو عکاس پرتره آمریکایی در بوستون فرستاد.
کارش بعد از ۴ سال به کانادا برگشت و با شهرتی که توانست آنجا رقم بزند راه خود را به پالمان و عکاسی از مقامات باز کرد، و در اتاوا درمحلی نزدیک به مقر حکومت کانادا، آتلیه خود را برپا کرد.
او در طول ۶۷ سال عکاسی پرتره بسیاری از برجسته ترین هنرمندان ، رهبران و متفکران قرن بیستم همچون آلبرت انیشتین، وینستون چرچیل، ارنست همینگوی و… را عکاسی کرد.
یوسف کارش شیوه منحصر به فردی در نور پردازی داشت و معتقد بود که برای عکاسی بهتر از سوژه ها لازم است عکاس اول به درک دقیقی از آنها برسد و این استراتژی او بود .
تحقیق وسیع وگفتگو با سوژه قبل از عکاسی به منظور احساس راحتی بیشتر سوژه با اتمسفر که ایجاد شده است.میگویند : او با تمام سوژه هایش با مهربانی و تعمل رفتار میکرد و حتی در برابر سوژه های عصبی مزاجی مثل فیدل کاسترو (رهبر انقلاب کوبا) صبوری قابل ملاحظه ای داشت.
وی دکور خاصی را از قبل برای عکاسی آماده نمی کرد در عوض از مشاهده دقیق فعل انفعالها سوژه ها ایده میگرفت و حتی گاهی پیشنهادات خود آنها را در عکاسی دخالت می داد.
او عکاسی پنهانی را زمینه ساز عکاسی با معناتری تلقی می کرد چون اعتقاد داشت می شود از این راه به احساس واقعیتری از شخص مقابل دوربین رسید.
کارش میگوید : « فقط لحظه کوتاهی در ذهن روح و روان آدمی است که از چشمانش، دستانش و رفتارش منعکس میشود با این همه درهنگام شکار آن لحظه خاص اصلا دستور به خصوصی به سوژه نمی دهم تا واقعیت لحظه را بکر نگهدارد »
عکسی که کارش از چرچیل گرفته است شاید بهترین ترین عکس از این نظر باشد یوسف کارش از بیشتر رجال سیاسی زمان خودش عکاسی کرده است
و در میان فهرستی که از صد شخصیت برجسته قرن بیستم در سال ۲۰۰۰ به مناسبت پایان این قرن تهیه شده بود چهره ۵۱ نفر آنها را کارش عکاسی کرده بود.
یوسف کارش متعلق به دستهی کوچکی از نوابغ عالم هنر است که آثارش نه تنها برادراک ما از مردم و ایدهها تاثیرگذار است بلکه روند تاریخ نیز از آثار آنها عمیقا متاثر شده است؛
لیکن در پشت این آثار خوی مبارزه و تلاش مستمر پنهان شده که نتیجهی آن، کشف ظرافتها و درک لطافتهایی است که در عالم کاهلی و کسالت راهی برای تجربه آن نیست. یوسف کارش ثابت کرد که درون هر مرد و زنی رازی است که با عکاسی پرتره میتوان آن را جاودانه کرد.
آثار او جزء ثابت گالری ملی کانادا، موزه هنرهای معاصر نیویورک، موزه هنر لندن، کتابخانه ملی فرانسه، گالری ملی پرتره استرالیا و بسیاری از مراکز دیگر می باشد.
مجموعه کاملی از نگاتیوها، عکس های چاپ شده و اسناد او نیز هم اکنون در کتابخانه و آرشیو های کاناد نگهداری می شود.
یوسف کارش در سن ۹۳ سالگی مجبور به تحمل یک عمل جراحی شد و سرانجام به دلیل عوارض پس از جراحی، این مهاجر بلند پرواز در جولای ۲۰۰۲ از شهر بوستون به دیار ابدی سفر کرد
و جسم او در گورستان Notre Dame شهر اتاوا به خاک سپرده شد.
بیشتر بخوانید
جولیا مارگارت کامرون ” عکاس پرتره “