الی لوتار ” عکاس و مستند ساز “
الی لوتار (Eli Lotar) عکاس و مستند ساز فرانسوی رومانیایی یکی از پیشروان عکاسی مدرن است که تصاویرش از شهر پاریس و هومه های آن شهرت دارد او که به مسائل سیاسی و اجتماعی علاقه داشت با فیلمسازهای مثل یوریس ایونس و لوئیس بونوئل همکاری کرد و بعدها خودش کم کم شروع به ساخت مستند های که به زندگی اقشار فرودست در حومه های شهر پاریس می پرداخت .
الی لوتارعکاس رومانی الاصل در سال ۱۹۰۵ در پاریس به دنیا آمد او فرزند تودور ارغزی ، شاعر رومانیایی ، و کنستانزا زیسو ، یک معلم بود او به همراه پدرش به رومانی رفت و نوجوانی خودش را در آنجا گذراند لوتار در سال ۱۹۲۴ در سن ۱۹ سالگی به پاریس برگشت و شهروند فرانسه شد و با عکاس آلمانی ژرمن کرول آشنا شد و همین باعث علاقه او به عکاسی شد و شروع به تمرین عکاسی کرد و به همراه کرول یک از عکاسان مهم آن دوران عکاسی مطبوعاتی میکرد . او به همراه کرول و آندره کرتس عکاس در بسیاری از نمایشگاه ها شرکت کرد.
لوتار عکس های خود را در مجله های مانند جاز ، واریتس ، بیفور و اسناد منتشر کرد. گزارش وی در مورد کشتارگاههای پاریسی در مجله لا ویتل (۱۹۲۹ ، شماره ۶) به یکی از شناخته شده ترین آثار وی تبدیل شد . اوبه سرعت به یکی از اولین عکاسان آوانگارد در پاریس تبدیل شد ، لوتار همچنین به محافل سینمایی و تئاتری رفت و آمد داشت و از این طریق با فیلمسازان چون یوریس ایونس و لوئیس بونوئل دیدار می کرد و با فیلم سازانی مانند ژاک برونیوس, جوریس ایوانز, ژان پینلو، و ژان رنوار، به عنوان یک عکاس صحنه یا فیلمبردار همکاری داشته است که همگی تحت تأثیر فضای آشفته اجتماعی-سیاسی دهه ۱۹۳۰ بودند.
در آثار لوتار نشان میدهد که چگونه تحت تاثیر عکاسی مدرنیسم بوده و نشان میدهد که چگونه دوربین را از سه پایه جدا کرده و شروع به حرکت با آن میکند که چگونه قاب های با زاویه نگاه از بالا از پایین یا همسطح زمین می بندد و روی پرسپکتیو کار میکند و سعی میکند نوعی تراکم شهری در عکسهایش نشان دهد
در این عکسها میتوان دید که چگونه تمرکزش بر روی شهر و اهمیتش را در کارهایش دید و متوجه میشویم که لوتار تا چه اندازه به انسان به عنوان سوژه عکاسی علاقه دارد موضوعی که کم کم اهمیت ویژه ای در قاب بندی های او پیدا میکنید .عکاسی او از سوژه های مورد نظرش با نوعی محبت همراه است همچنین حس سیال و نگاه رویا گونه آثار او یاد آوارآثار سورئالیستهاست که همدوره او در پاریس حضور داشتند.
تعهد اجتماعی و سیاسی الی لوتار، و همچنین ذوق او برای کار جمعی، او را بر آن داشت تا در طول زندگی خود در پروژه های بسیاری با نویسندگان، مردان تئاتر، فیلمسازان و هنرمندان مشارکت داشته باشد.
لوتار در کنار عکاسی در تولید فیلم همکاری میکرد ، اهمیت مستند به مرور برای لوتار حیاتی شد در حین کار با سینما گران چون یوریس ایونس نگاه مستند را فهمید و لزوم روایت واقعیت در کارهای او نمود پیدا کرد
لوتار عضو رسمی سورئالیستها نبود و در فرم و مضمون هم مسیرش را از آنها جدا کرد تا به تعهد سیاسی و انسانیش بپردازد او عضو انجمن هنرمندان و نویسندگان انقلابی بود و به هنرمندان متعهد اسپانیا در زمان روی کار آمدن جبهه چپ ملی هم نزدیک بود. او چند بار به اسپانیا سفر کرد یک بار در سال ۱۹۳۳ با لوئیس بونوئل برای فیلم برداری سرزمین بی نان بار دیگر همزمان با رویدادهای فوریه ۱۹۳۶ در زمان انتخابات اسپانیا که منجربه روی کار آمدن جبهه ملی شد.
لوتر در سالهای آخر زندگی خود ۱۹۳۶ الی۱۹۶۵ برای آلبرتو جاکومتی مجسمه ساز مدل شد او یکی از آخرین مدلهای جاکومتی بود لوتر همزمان از خود آلبرتو جاکومتی و کارگاهش عکاسی میکرد ارتباط زیبا و صمیمی بودن با جاکومتی میتوان در آثار لوتار دید جاکومتی در سال ۱۹۶۶ فوت میکند و لوتار سه سال بعد از او در سال ۱۹۶۹ چشم از جهان می بندد.
بیشتر بخوانید :
