گفتگو با اوگور گالنکوس «عکاس»

دنیایی که بسیاری دهکده جهانی می‌خوانند پر است از زیبایی و انسانیت. اما تناقض وبی‌عدالتی هم در آن رایج است. اوگور گالنکوس هنرمند اهل ترکیه با ساخت یک کلاژ این تضادها را به تصویر کشیده  عکس‌هایی که به تنهایی میتوانند جایگزین هزاران واژه شوند.

عکاسها با عکسهایشان حرف میزنند شاعرها با شعر بعضی ها هم هستن که با تصویر شعر میگویند اوگور گالنکوس ۲۹ ساله مدیر تجاری الکترونیک در یک  شرکت خصوصی بدون نمایشگاه تبلیغ بیش از سیصد هزار نفر او را برای تماشای کلاژهایش در اینستاگرام دنبال میکنند.

کنتراست تیزی که بین این جهان پیش رفته و این عکسهای پر از هرج مرج و درگیری در خاورمیانه از کجا به ذهنت رسید چه شد که این تصاویر را شروع به ساختن کردی ؟

اوگور گالنکوس : چهار سال پیش که بحران پناهجویان شدت گرفت با دیدن عکس بدن بیجان یک کودک سوری به نام آیلان اولین کلاژ رو ساختم البته آن موقع در مونتاژ مرز تیز خطی وجود نداشت آن روزها دیدن ترس درماندگی بچه های پناهجو میل به ادامه این کار رو در من ایجاد کرد دوسال پیش هم یک وب سایت بین المللی کارهای من رو منتشر کرد که با استقبال زیادی روبه رو شد و الان تعدادشان به صد و ده هزار نفر رسیده است.

معمولا غربی ها در اینستا گرام از من میپرسن مارو مقصر میبینی ؟ نه من در واقع آنهارو مقصر نمیبینم اما فکر میکنم به خاطر جاه طلبی این کشورها در راه پیشرفت انسانهای دیگه آسیب می بینند، من فقط میخوام آنها به این واقعیت آگاه بشن معمولا وقتی کار از کاربگذرد جوامع متوجه چنین آسیبهای میشوند

در واقع این فلسفه بنی آدم اعضای یکدیگرند رو میدانند در  معنای عمومی درست است اما گاهی حتی در مقیاس کوچکتر بهش اعتقادی وجود ندارد این حس یک پارچه از خانواده به محلها ، شهر ، کشورها و جغرافیا منتقل می شود ، انتشار این حس یکی بودن آگاهی میخواهد و گاهی سالها زمان می برد .

اگر بخواهی داستان یکی از تصاویری که ساختی برای ما توضیح بدی کدام تصاویر رو انتخاب میکنی ؟ کدام داستان برای تو برای خودت بیشتر تاثیر گذار بوده؟

اوگور گالنکوس : یکی از کارهام که خیلی بهش توجه شد عکسی هست که سمت چپ غزه هست پدری در میان خرابه های جنگی بچه هاش رو حمام میکنه اما سمت راست یک حمام خالی مدرن و زیبا و لوکس هست و با این حال سرد و بی روح است در حالی که سمت چپ با وجود خرابی ها ادامه زندگی رو نشان میده عکاس عکس سمت چپ هم از این تصویر کلاژ خیلی استقبال کرد .

او در کارهایش سراغ تصاویر تاریخی ایران هم رفته است…

اوگور گالنکوس : مخاطبان ایرانی معمولا از من میپرسن میدانی دلیل اعدام چه بوده؟ راستش من دلیل این اعدامها را نمیدانم اما آن چیزی که من را تکان میدهد آن دوربین به دستهای هستن که در تصویر دارن از لحظه جان دادن آدمهای دیگه فیلم یا عکس میگیرن عکس گرفتن از آدمهای مرده توسط مردمی که به تماشا آمدن به نظرم عجیب آمد به نظر اصلا اخلاقی وانسانی نمیاد

بعضی وقتها تصویرسازی هام به نظربقیه بی معنی میاد بعضی وقتها خیلی ریزبینانه ، این تصویر(کلاژ) تیر باران کردستان ایران است که برای سالهای اول انقلاب است قرار دادن صف عکاسان دوربین به دست به جای سربازهای تفنگ به دست یکی از آن کاراست.

اوگور گالنکوس خوشحال است برای رساندن پیامش نیازی به دانستن زبانهای دیگر ندارد تصاویری میسازد که همین گزارش را حتی با صدای بسته دیدنی میکند.