عکاسی خیابانی (بخش اول)

۱۳۹۸-۰۷-۰۵

یقینا عکاسی پرتره یکی از جذاب ترین سبک های عکاسی در بین عکاسان جهان به شمار می رود.پرتره های شاخصی (پرتره خیابانی) در طول تاریخ ثبت شده اند که در جامعه تاثیر بسزایی داشته اند.

از عکسهای پرتره کاندیداهای ریاست جمهوری تا مردم جنگ زده و یا قحطی زده در دورترین نقاط دنیا پرتره هایی از دخترک افغان تا کودک گرسنه ی یمنی عکاسان در جهان با عکسهایشان تاثیر گذار بوده اند.

پرتره های خیابانی یکی از تاثیر گذار ترین سبک های عکاسی در جهان است.

برای عکاسان علاقمند به عکاسی خیابانی که مرتب در خیابان درحال عکاسی هستند دیدن آدم ها با تیپ و ظاهر متفاوت و البته جذاب زیاد اتفاق می افتد.

گاهی مشکل نزدیک شدن به سوژه و گاهی چطور کادربندی کردن است. ولی در هر حال یک عکاس خیابانی باید بتواند بهترین کادر را در بهترین زاویه انتخاب کند و یک پرتره محشر از سوژه بسازد.

شما به عنوان یک عکاس خیابانی علاقمند به پرتره های محیطی و یا همان پرتره خیابانی در حال مطالعه این مقاله در سایت باشگاه عکاسان جوان هستید تا یاد بگیرید چطور بهتر از گذشته پرتره های بی نظیر در شلوغی های شهر بگیرید.

بهتره اول بدونیم به چه عکسی پرتره خیابانی گفته می شود.

همانطور که از نامش پیداست عکس پرتره ای که از فردی در سطح شهر و خیابان گرفته شده باشد را پرتره خیابانی می گویند.

عکس پرتره خیابانی خوب، عکسی است که معرف شخصیت و حال و هوای فرد و محیط پیرامونی باشد.

پرتره های خیابانی معمولا بخاطر همین که تلاش شده شخصیت سوژه را در بر بگیرند از جذابیت بیشتری برخوردارند.

توجه داشته باشید که نگاه سوژه مهم است، سوژه با نگاهش احساس خود را منعکس می کند که می تواند محبت، شادی، ترحم و یا ترس باشد.

باید بدانید که ارتباط چشمی مهم ترین بخش عکاسی پرتره خیابانی است.

در فرهنگ ما ارتباط چشمی جایگاه چندان مطلوبی ندارد. گاهی دیده اید در خیابان و یا مترو و یا آسانسور وقتی با کسی به اصطلاح چشم تو چشم می شوید سریع نگاهش را میدزدد؟ این دقیقا همان خلاء ارتباط چشمی در فرهنگ ماست.

اما از جهتی برای ما عکاسان خوب است چون مردم همیشه در فیلم ها و یا عکس ها دنبال چیزی هستند که در دنیای واقعی نمی بینند.

و آن را شما به مخاطبین میدهید که نگاه سوژه است. در واقع مخاطب فرصتی برای چشم تو چشم شدن با سوژه دارد و این برای اون جذاب است.

پیشنهاد میکنم برای ارتباط چشمی تمرین کنید.

بهترین تمرین این است که به مدت یک دقیقه به چشمان یکی از نزدیکانتان زل بزنید و با اون در همین حال گفتگو کنید.

کم کم زمانش را بیشتر کنید و بعد از مدتی با یک فردی که ارتباط کمتری داشته اید این تمرین را ادامه دهید.

این کار باعث می شود شما بتوانید ارتباط چشمی موثر تری برقرار کنید.

در واقع با این تمرین عکاس می آموزد که ارتباط چشمی و زل زدن در چشم سوژه کار سختی هم نیست و مخصوصا وقتی با لبحند همراه باشد در اکثر مواقع باعث واکنش مثبتی از طرف سوژه می شود.

این کار وقتی میخواهید از یک غریبه در خیابان عکاسی کنید بسیار موثر است.